ماه
یه شعر ساده
تو مث یه تیکه ماهی
توی تاریکی شبهام
تو مث سنگ صبوری
واسه ی این دل تنهام
تو دلت مثل یه دریاس
ولی من بی تو کویرم
با تو جون میگیره قلبم
چرا دستاتو نگیرم؟
تو مث یه وزن خوبی
واسه شعر درب و داغون
وای چه دنیای قشنگی
منو تو به زیر بارون
تویی اون تبسم گل
تو چشات پاک و زلاله
من و تو توی یه کلبه
نگو اون لحظه محاله
تویی اون قشنگیه عشق
بی تو دنیام میشه تیره
تنها ارزوم همینه
که بشی به من تو خیره
من و تو توی یه کلبه
بزنه بارون به شیشه
بذار ادما بگن که
شده عشق ما کلیشه
-
تو مث یه وزن خوبی واسه شعر درب و داغون =D> =D> -
زیبا بود @};- @};- -
ساده و بی تکلف =D> @};- -
سلام @};- خوب بود ولی ترانه حرف جدیدی نداشت واسه گفتن در ضمن یه جاهایی مورد داشت که گوش مخاطب می زد: منو تو به زیر بارون" به زیر ! این اصلا جالب نیست از زیبایی ترانت کم کرده که بشی به من تو خیره" اینجام همینطور ! استفاده به جا از واژگان تاثیر مهمی تو زیبایی شعر داره مشکل کار شما فقط تو همین مورده این (به) کار دست ترانت داده ;)) :-?
-
ترانه تون هم زیبا بود هم با احساس =D> =D> =D>
-
سلام... خواندمتان - زیبا بود و بسیار لذت بردم% بدرود @};-
-
ممنونم
-
سلام محمد کار قشنگ و خوبی ازت خوندم داداشم @};- =D> @};- -
سلام محمد باز هم زیباست لایکککککککک شد @};- -
سلام دوست خوبم زیبا بود ترانه ات موفق باشی و امیدوارم روز به روز پیشرفت کنی @};-
-
ممنون مجید جان
-
تصاوير خوب بودن محمد جان؛دوستان شنيده ام كه صرفا اینگونه تصاوير را تكراري يا انتضاعي و هزار چيز ديگر ميگويند؛ اما ترانه ترانه است و تصوير تصوير است؛ كار شما روان و معاصر بود؛ موفق باشيد
پارادوکس
لبِ کارون
بارون
نگام افسردگی داره
