سلام امید عزیز... @};- ببخشید من انقدر دیر جواب کامنت شما رو دارم میدم، مدتیه درگیر مشغله های درسی هستم. من هم با شما کاملاً موافقم و اینکه ما اینجا جمع شدیم که پیشرفت کنیم، آقا امید من از لطف شما ممنونم و اینکه به کارم توجه نشون دادید، و بعضی از دوستان هم که با من آشنایی بیشتری دارند میدونن که من ابداً از نقد ناراحت که نمیشم هیچ بلکه استقبال هم میکنم اما نقدی که به جا باشه و به حق. اعتراف هم میکنم که از نقد دوستان خیلی درسها گرفتم و حتی توی وزن یه اشکالاتی داشتم که دوستان پر مهری مثل آقای سنائی با نقدشون تونستن به من بفهمونن اشکال وزنم کجاست چون خودم یه مقدار گیج شده بودم و نمی فهمیدم مشکل وزنم کجاست، که البته به لطف دوستان الان تونستم رفعش کنم و بابت این موضوع از تمام دوستام به ویژه آقای سنائی یک دنیا ممنونم... در مورد این ویرایشی که شما نوشتید باید بگم بعضی بندهایی که جایگزین کردید خیلی دوست دارم و به نظرم خیلی هم قشنگن مثل: کابوس رفتــــنت رو … رویای اومـــــــــدن کن… این بغض لعنتی رو … با خنده ریشه کن کن… … کم کن حضور مرگو … از رو ســــر ترانه ام … آروم بگیر تو حرم ه … آغوش عاشقانه ام… بی تو سکوت ممتد .. مهمون خونه میشه … بغض نبــــــودن تو … شعر شبونه می شه … اما حقیقتش من احساس میکنم خیلی ترانه م توی ویرایش شما عوض شده و یه حرفهایی که تو ذهنم داشتم و توی ترانه م آوردم بدون دلیل موجه (مثل اشکال وزنی یا مفهومی که گاهی مجبورمون میکنه برای اصلاحش یه واژه یا یک مصرع یا حتی یک بند رو کلاً تغییر بدیم) حذف شده و بند دیگه ای جایگزینش شده که هر چند قشنگه اما من واقعاً نمی فهمم چرا بندی که من نوشتم باید حذف بشه، اگه بندی که من نوشتم ایرادی داشت این جایگزینی رو قبول میکردم اما بعضی بندهایی که خودم نوشتم رو واقعاً دوست دارم و خوشبختانه اشکال وزنی و مفهومی هم نداشتن که بتونم خودمو راضی کنم که حذف بشن و قانع بشم که این جایگزینی به جاست مثل: یک عمره دوری از من، یک قَرنه مُردَم اینجا پوسید جسمِ سردم، توو گورِ سردِ دنیا ای هم تبارِ دریا! خورشیدِ چاره سازم! تا کِی ترانه هامو، از جنسِ شب بسازم؟ برگرد و ساده تر کن، رویایِ عاشقی رو مقهور و ریشه کن کُن، این فصلِ زمهریرو کم کن حضورِ مرگو، از مشرقِ حقیقت آغوشِ عاشقی باش، ای آبرویِ خلقت من بی تو و حضورت، شوریده و تباهم با تو شبیهِ بارون، بی تو خودِ گناهم اینجا به جرمِ عشقت، بغضِ شبونه میدن بین من و بهشتم دیوارِ شب کشیدن من واقعاً این بندها رو دوست دارم و رنج می برم وقتی می بینم بند دیگه ای بی دلیل جایگزینشون شده...سعی هم کردم که بندها چندان کلیشه ای نباشن، ایراد وزنی هم که ندارن... در مورد این مصرع: بعد از تو لحظه هامو … به خاک و خون کشیدن به نظر من این مصرع از اون مصرع اولی که پیشنهاد دادید خیلی قشنگتر و مناسبتره اما باز هم دلیلی نمی بینم مصرع خودم رو حذف کنم چون چیزی که تو ذهن من بود این بود که دنیای من یک بوم نقاشیه که میتونه مثل یه منظره ی رنگی و زیبا باشه اما بی تو و نگاهت فقط و فقط به رنگ خونه یعنی دل من خونه و هیچ رنگ زیبای دیگه ای که حس زندگی رو به من بده توی بوم نقاشی زندگی من نیست...وقتی من مصرع شما رو جایگزین کنم اون چیزی که میخواستم بگم رو در واقع حذف کردم ذر حالیکه حس میکنم مفهوم رو تونستم توی مصرعم به خوبی به مخاطب منتقل کنم و بنابراین با مصرع شما احساس غریبگی میکنم... در مورد این مصرعها: مقصد تویی تموم ه .. این راها کوره راهه از وقتی که تو رفتی … ناکوک میشه سازم … نظرم بنده این هست که مصرعهایی که معادل این مصرعها هستند و توی ترانه ی خودم هستند روونتر هستن و به همین اندازه هم زیبا هستند و بنابراین دلیلی نمی بینم این تغییر در اونها صورت بگیره...راستش کلاً ویرایش شما بیشتر شبیه این هست که با الهام از ترانه ی من ترانه ی دیگه ای به سلیقه و مناسب با حرف دل خودتون نوشته باشید که مسلماً یه سری حرفهایی که من دلم میخواسته تو ترانه م باشن دیگه توی ترانه ی شما نمی بینم و اینه که ترانه تون با احساس و اونچه من میخواستم غریبه، اگر دلیل موجهی برای این تغییرات وجود داشت با کمال میل قبول میکردم اما اینجا دلیل موجهی برای این تغییرات وجود نداره... در هر صورت از وقتی که گذاشتید و نظرتون ممنونم و امیدوارم از نظر بنده ناراحت نشده باشید دوست خوبم... :-) @};-