ترانه یِ گلِ کارون

گلِ کارون ، چه دل خَندون
روییدهِ ساحل شط ،رُخش بیرون
کنارِ آب ، دمِ مهتاب
کشیدهِ قُصه یِ دل ، به عشقِ ناب
*****
در روز و شب تنیدهِ، ساقه هایش
بی خواب و سر کشیدهِ، غنچه هایش
نمای دیده ها هست، در تب عشق
سلامی بی زبان هست ، گفته هایش
*****
چقدر شیرین ، نگو غمگین
پیام پل رسوندهِ، گلِ رنگین
عسل دَر جون ، هوا بارون
همیشه اهواز ما گل و گلدون
*****
آفتاب دل تنیدهِ، شاخه هایش
رنگین کمانی گشتهِ، دیده هایش
چه لذّتی غروبش، ساحلِ غم
بیا ببین چه زیبا ست، لحظه هایش
*****
شب سیحون ، پُل و میدون
پیر و جوون چشیدهِ، نمِ بارون
گلِ کارون ، چه دل خَندون
روییدهِ ساحلِ شط، همش بیرون
*****
کنارِ آب، دمِ مهتاب
کشیدهِ سنبلِ من، به دور از خواب
کشیدهِ، ستاره ها رُخی در آب

جاسم ثعلبی ۲۱/۱۱/۱۳۹۰

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/2357کپی شد!
796
۲۶