بوسه ی غم

هزار و یک شبه دلم
خواب بهارُ می بینه
شب همه شب نگاه من
ستاره ها رو می چینه

نیستی که با تبِ شبم
ترانه هامُ بخونی
دست دلم رو بگیری
بغض گلومُ برونی

دیوارای خونه ی من
خواب نگاتُ می بینن
بهونه میگیره دلم
چشام به ماتم میشینن

یادت میاد بهونه ها
شعر و غزل میشد توو شب
آرزو داشتیم بچینیم
بوسه ی غم رو از روو لب

پلکاتُ باز کنُ ببین
خالیه دست دل من
جا می مونه شعرای من
تنگه دلم باز، گل من

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/2229کپی شد!
1007
۲۶