داری میری از این لحظه ، از این احساسِ دل مردن

داری می خندی آهسته ، برای کی ؟ برای من ؟

داره بارون میاد بازم ، روی خطای احساسم

نشسته اشکِ این رفتن ، روی زخمای سر ، بازم

گرفته نبضِ عشقِ من ، داره جون می کنه دنیا

روی بغضای گیتارم ، همش درده ، همش رویا

کنارِ طرحِ این بودن ، من و اشک و گلِ لاله

توی چشمای بی حالم ، نشسته شبنم و ژاله

داری می ری زیرِ بارون ، دارم داد می زنم برگرد

چه حیف از این نگاهِ من ، که عمری رو با تو سر کرد

داری می ری برو اما ، دلم از غصه ویرونه

دیگه تو باورم مرده ، که برگردی به این خونه