روی دیوار این خونه ، یکی رو ،روبه روم دارم

یکی که خوب میفهمه تموم شب رو بیدارم

همون اشکای تکراری که میشینه روی گونه

همون حرفای بی رحمی که میپیچه توی خونه

تو رفتی تا دلم اینجا میون مرگ پیدا شه

میون اوج دلتنگی، دلم شیدای شیدا شه

روی گل دسته ی خاکت ، گِله هاموجامیزارم

باورت بشه یه وقتی ،آره من تمومه کارم

وقتی تو نباشی اینجا ،قافیه جایی نداره

آسمون آبی من گریه هاشو کم میاره

سهم من از این جدایی،گریه های بی بهونه اس

بی وفایی زمونه ، قصه های عاشقونه اس