روزگار؛ مثل ِ یه چای ِ پُر شکر … تلخه اما ظاهرا شیرین شده !
من یه قندم ته ِ این لیوان ِ چای … که همه عمرشو ته نشین شده !
.
ارزشی ندارم و کمتر کسی … واسه ی بودنم ارزش قائله
من یه بُمبم؛ ساخته ی دست ِ خودم ! … انفجارم ولی رو به داخله !!
.
مثل ِ یه فرمانده ی پُر از شکست … فکر ِ برگشتن به سمت ِ خونه ام!
هیچ مدالی روی سینَه م نیس، ولی … افتخارم اینه که دیوونه ام …!
.
.
فنجونای قهوه ی بی شکر و … منی که باید از این تلخی درآم !
اینقَدَردنیا به کامم تلخه که … قهوه حکم ِ عسلُ داره برام !!
.
من پُر از شب های تاریکم و تو … میتونی خالق ِ فانوسم بشی …
کوچیکم؛ یک صد هزارم از جهان ! … ولی تو میتونی معکوسم بشی !
.
من دلم نمیسوزه واسه خودم … که دارم سر میرم از بی هدفی !
من دلم واسه تویی میسوزه که … با یه دیوونه مث ِ من طرفی …!!