با شمام آی ادما..که ابره اسمونتون                  یه نقابه به خدا…چهره ی مهربونتون

توی دنیای شما دریده بودن هنره                      اونی آسوده تره…که از همه گرگ تره

نمیخوام که با شما باشم واز شما بشم           دوست دارم پر بکشم از همه تون جدا بشم

زمونه مهر سکوت و زده رو لبای من                   پر حسرت..پر آوارگیه شبای من

وقتی دنیا واسمون خودش یه جور جهنمه          اگه سیل هم   از چشامون بباره بازم کمه

آسمون زندگیم مثل شبا تاریکه                         همه دنیا به چشام…یه جاده ی باریکه

دیگه فرقی نداره هر چی میخواد سرم بیاد               میدونم آخره این قصه دیگه  نزدیکه

آی زمونه با دلم هر چی میخوای بازی کن            قلب دیوونتو با    شکستنم راضی کن

دیگه آب از سر من گذشته ..این آخره راست       برو دنبال یکی دیگه و طنازی کن