حرف زیرزمین
تیپ نداریم همینیم نخ نما قدیمی
کارمونم که شده موزیک زیرزمینی
هرکی میرسه ازرامیزنه توسرما
میگه آخه سازچیه بروپی سکه ها
عشقمونم که شده اجراروی یه صحنه
یکی باشه تودنیادردمون بفهمه
امامیدونم هنوزکه مابایدبشینیم
اعتراضی نکنیم قهوه ی تلخ ببینیم
سوزش این ترانه در دل خودنهانه
اگرچه طنازی نه طنزاحمقانه
هرکی اینو بخونه خودش که خوب میدونه
طنزهم غمگین شده توو درد این زمونه
من که دارم میسوزم اونم آتیش میگیره
یکی بدادبرسه عشق داره سخت میمیره
تووشب بی ستاره خداکنه دوباره
ازآسمون نباره غصه واشک وناله
هرکی رسیده به ما فک میکنه زرنگه
دنیای ما رنگیه خوب وبدوقشنگه
نمیشه دوباره من تویه یه چارچوب بمونم
دنیا واسم قفس شده پس چجوری من بخونم
حالا میخوام رها بشم ازآدما جدابشم
برم و باخدابشم ناجیه قصه هابشم
هرجاکه من پا میذارم انگاری که جهنمه
بهشت واسم کم اومده محشرمم پرازغمه
-
من دوسش دارم یکم جای کار داره ولی تا "اگر چه طنازی نه" که یه "یه" اینجا می خواد بعد یه طنز احمقانه کاملا رو وکال میشینه میشه خوندش @};- مخصوصا این نگاه ر وبالاتون رو کلا نگاه های رو به بالا یه دنیا توش حرفه ...
-
سلام جناب دوستدار به آکادمی خوش اومدین ترانه ی شمارو خوندم جالب و به نوعی جدید بود گفتنیارو دوستان گفتن و شما هم توضیح دادین و من استفاده کردم از دیدگاه شما. موفق باشید @};-