سلام آقای صادقی. ورودتون رو به آکادمی خوش آمدمیگم.انشاءالله اینجا لحظات مسرت بخشی داشته باشیدو بتونیدیادبگیرید ویادبدید. اما درمورد سوالهایی که پرسیدیدو همه ی ما درابتدای کارمون جوابهاشو نمی دونستیم باید عرض کنم بزرگترین معلم وکتاب شما توی هنر وبه طوراخص شعر،پشتکار وتمرین وتجربه ی خودتونه که وقتی با ذوق درآمیخته میشه خیلی چیزهارو بدون نیازبه کلاس و درس یادتون میده. سعی کنید ازهمین ابتدای کار بنارو بر پشتکار بذارید ودلسرد نشید اما یقینا تجربه دیگران وراهنماییهاشون ومطالعه آثارشاعرهای دیگه و کتابهای آموزشی می تونه کمک زیادی بهتون کنه. ترانه یک شاخه از ادبیات کلاسیکه که باید تمام ویژگی های یک شعر کلاسیک رو داشته باشه ازقبیل وزن، ردیف وقافیه، ساختارمنسجم و زبان یکدست . با این تفاوت که زبان ترانه برگرفته از زبان محاوره است و توی وزن دست شاعرکمی بازتره. یعنی اجازه داره گاهی ساختارجملات و کلمات رو بشکنه و مثلا توی ترانه ما می تونیم به جای جمله ی "درد زن ها چقدر شبیه هم است" بگیم "درد زنها چقدشبیه همه" یعنی مطابق با زبان گفتگوهای روزانه مون نه زبان نوشتار. پس هجا ها باید باهم برابرباشن و رعایت وزن لازمه اما این قالب این اختیارو به شاعرمیده که اگه بخواد میتونه گاهی توی وزن دست ببره و توی بعضی مصرع ها تعداد هجاها رو کم وزیادکنه به شرط اینکه توی شعرش جا بیفته وبه زیباترشدنش کمک کنه، پیشنهادم به شما اینه که با توجه به اینکه تازه توی راه ترانه قدم گذاشتید فعلا بیشتر از اختیارات به لزومات شعر فکرکنید وسعی کنید اصول اولیه ی این قالب رو رعایت کنیدتا زمانی که تسلطتتون روی کلمات و بافت زبان اونقدربشه که بتونید توش دخل وتصرف کنید. درمورد این ترانه هم می تونم بگم بزرگترین نقصش مشکل وزنیه و زبان. یه جاهایی زبانتون محاوره است یه جاهایی نوشتاری درحالی که زبان ترانه باید کاملا محاوره باشه. مطالعه شعرهای شاعران خوب رو فراموش نکنید. انشاءالله تو فرصتهای آینده بیشتردراین مورد صحبت میکنیم. ((موید باشیــــــــد))