و برای پایان این ( سه گانه )یک ترانه قدیمی تقدیم به شما خوبان

( سرباز فراری )

آخ دلم تنگه واسه شیرازو
آدمای خوب و با احساسش
کوچه های خلوت و پاییزیش
عطرنارنج و گلای یاسش

لحظه ی قشنگ آشناییمون
توی پارک خلوت (خلد برین)
تو.. یه آتیشپاره ی شیرازی
من یه سرباز غریب و غمگین

تو رو دیدمو.. تموم دنیام
زیر و رو شد.. مثل بم شد.. لرزید
آخه تو.. تنها کسی بودی که
حالمو.. از توو چشام میفهمید

یادته.. اون کافی شاپ باکلاس
توو خیابون (عفیف آباد)و
رقص دختر پسرای مشتی
با یه آهنگ سراسر شادو؟

یادته ..پرسه زدن توو کوچه ها
خوردن سمبوسه.. توو (چارراه زند)؟
ذوب میشدم ..توو گرمای نگات
آتیشم میزدی با یک لبخند

گاهی هم.. (دروازه قران) بودیم
لحظه هامون چه تماشایی بود
شهر از اون بالا ..با کل آدماش
مثل یک بهشت رویایی بود

توو شلوغیای (بازار وکیل)
یادته.. همدیگه رو‌گم کردیم؟
گل رو.. از (باغ ارم) یواشکی
واسه.. تقدیم به هم..می کندیم؟

موندنت کنار من.. از اولش
چیزی در حد یه جور فرضیه بود
هنوزم قشنگترین خاطره هام
جمعه ها با تو. . توو (حافظیه) بود

آخرش یه روز همونجا بود که
گفتی مجبوری بری از پیشم
گفتی که دارم به اجبار بابام
زن صاحبکار کاکووم میشم!!

دیگه از اون روز بد.. چیزی نگم
دارن اشکام.. آخه جاری میشن
هیچکی هیچوقت نمیفهه چرا
پسرا .. سرباز فراری میشن!

آره تو رفتی و من  برگشتم
با دلی شکسته ..از این قسمت
آخه بی تو ..به چه دردم میخورد
کارت وامونده ی پایان خدمت !

سالها گذشته از اون روز و
تو هنوز دلیل دیوونگیمی
هنوزم دوستت دارم.. آخه تو
بهترین خاطره ی.. زندگیمی!

شاعر :
( عباس مقدم )