تا صدامو دادم…

زیر تیغ جلاد
زندگی یادم داد
تیشه‌ی بی فرهاد
زود می‌ره از یاد
بازی جُف شیش می‌خواد!

تا صِدامو دادم
از نفس افتادم
خفگی‌م از بیخه!
بغض بی‌فریادم↓
توو گلو چارمیخه!

توو سرم پی‌درپی
یه نفر می‌گه: هی!
دل بکن از ریشه
پاشو از جات پس کی
نوبت ما می‌شه؟

نگو ای کاش ای کاش
سفره پهنه، زود باش
زود برو جُف‌پا توش!
آشو بردار با جاش
یه قُلُپ آبَ‌م روش!

هر کی اومد درجا
پرچمِ‌ش رف بالا
ترکید از بس خورد!
خیمه‌شَم زد اینجا
واسه هَف‌پُشتِ‌ش برد!

ما فقط کِز کردیم
مرگو عاجز کردیم!
هر چی دیدیم اما
تنها وِزوِز کردیم
اینه دنیای ما

من سیا می‌پوشم
حسرتِ آغوشَ‌م
زندگی‌م توبیخه
گریه زیر دوشَ‌م↓
هق‌هقِ تاریخه!

#مهدی_دمی‌زاده
#مهدی‌دمی‌زاده

کانال تلگرام اشعار و نوشته‌ها:
https://t.me/MehdiDamizadeh
صفحه اینستاگرام:
https://www.instagram.com/mehdi_damizadeh

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/115541کپی شد!
234