ذِهنِ نَمناک !
جایِ سُرخِ سیلیِ باد … ؛
رویِ گونه هایِ گلبَرگ …
خونِ زَخمِ تیزیِ خار … ؛
ناگهان نابودی و مَرگ … !
خَبَرِ مُردَنِ یک گُل …. ؛
تویِ گوشِ ذِهنِ نَمناک …
مثلِ دِق کَردَنِ بُلبُل …. ؛
آخَرِ قِصِه یِ غَمناک …. !
جَنگلی خُشکیدِه اینجا ….
این که تَقصیرِ تبر نیست …
… قاصِدَک غَریبه تَر شد … ؛
چون که مُشتاقِ سفر نیست !
…. دل نَزَد به قلبِ جاده …
…. با دو تا پایِ پیاده …..
…. نَرِسید به آخَرِ راه ….
باخت خود را خیلی ساده !
حالا هر روز غَرقِ خواهش
… دَریغ از دستِ نوازِش …
…. در غُبارِ تارِ تقویم …. ؛
چشم به راهِ فَصلِ بارِش … !
….. برایِ رِسیدَن ، اما ….. ؛
باید از ماندَن ، گُذَر کرد ….
وقتی که شب بُلَند است … ؛
… به سحر باید نَظَر کرد .. !!!