دنیای آدما
مثه مسابقه‌س
هر ثانیه‌ واسه‌ت
یه سوءِسابقه‌س!

یه گله حس بد
می‌چَره توو سرم
رویامو می‌دم و
کابوس می‌خرم

رَم می‌کنه گلوم
با شیهه‌های جیغ
می‌گه جهانو با
هر خنده‌ای بتیغ!

می‌گه که زندگی
چوب دوسر طلاس!
احساس پوچی توو
قلبِ‌ت پخش و پلاس

انگار زندگی
یه انفرادیه
هر اشکی بابتِ
عمری که دادیه

خوشبختی شانسیه
شیر یا خطه برات
فرقی نمی‌کنه
کی باشه پا به پات

هرکی می‌گه: رفیق
ریگی به کفشِ‌شه
بازی‌ت می‌ده و
زیر و رو می‌کشه

تو بازی می‌خوری
دست خودت که نیس
باید بجنگی تا
زود نشی سربه‌نیس

دشمنه رو به روت
تکلیفت روشنه
اما چرا خودی
از پشت می‌زنه؟

خطِ مقدمی
تقدیم به دشمنی!
تا آخرین نفس
هی زور می‌زنی!

هی زور می‌زنی
هی دست و پا، ولی
توو این مسابقه
از آخر، اولی!

#مهدی_دمی‌زاده
#مهدی‌دمی‌زاده

کانال تلگرام اشعار و نوشته ها:
https://t.me/MehdiDamizadeh
صفحه اینستاگرام:
https://www.instagram.com/mehdi_damizadeh