حالم که روبراهه انگار 

گُل میده باغچه‌ی رو گونه‌م

قوی‌ترم وقتایی که عشق

میاد می‌شینه روی شونه‌م
‌

سنگِ صبورم تو روزایی 

که گوشی نیست برای حرفام

رنگ می‌پاشم به صورتم تا

شاید رنگی‌تر بشه دنیام 

‌
منو با قصه‌های شهرزاد 

با نامه‌های شاملو بشناس

من عاشقانه‌ی جهانم

من خودِ شعرم خودِ احساس ♥️

‌
– فاطمه سپید

پ.ن: این ترانه‌ی برای تموم خانومای عزیز نوشته شده

خانومایی که در عینِ لطافت قوی‌ان ?

‌

این ترانه با ملودی آناهید عزیزم و صدای زیبای 

بهار جان منتشر شده و می‌تونید توی SoundCloud

یا کانال تلگرامم fatemeh_poet بشنوید ?