انتظارت می کِشَم
انتظارت می کِشَم باران تویی
مَرحَمِ این قلبِ بی سامان تویی
مَن کویری تشنه و بی طاقَتَم
شَبنَمِ صُبحِ سَحَرگاهان تویی
سَرد و تاریکَم چو شب های خَزان
گَرمیِ دِلچَسبِ تابِستان تویی
همچون صَحرا خُشک و خالیَم زِ رَنگ
لاله زارِ آتَشین دامان تویی
صَخره ام، خاکِستَری غَرقِ سکوت
آبشارِ مَستِ کوهستان تویی
انتظارت می کِشَم باران تویی
مَرحَمِ این قلبِ بی سامان تویی
بِرکه ام بِنشَسته بَر پَهلویِ خاک
ماهی و در آسمان، مِهمان تویی
تَک دِرختی بی بَر و بَرگَم کُنون
سَروی و زیباییِ بُستان تویی
مُرغِ بی بال و پَرَم در این فُرود
شاهبازِ دَرگَهِ جانان تویی