این همه زجر کشیدن حقمون نیست

به چشمه نرسیدن حقمون نیست

مگه ما خدامونو شکر نکردیم؟

مگه نگاهمون به آسمون نیست؟

به بن بست رسوندند عشق مارو

سرش فاتحه خوندند عشق مارو

اشک و آهمونو ندید گرفتند

به رسوایی کشوندند عشق مارو

مارو به جرم عشق هم دار زدند

چه طعنه ها مردم بیمار زدند

از جنس دوست داشتنمون ترسیدند

حقه به عشاق گرفتار زدند

حق انتخاب رو از ما گرفتند

لحظه هاى ناب رو از ما گرفتند

گوشه ى چشمى اعتنا نکردند

بیدارى و خواب رو از ما گرفتند

از خوبى هاى جهان درک نداشتند

از هیاهوى زمان درک نداشتند

همه دغدششون شکست ما بود

از ضعیف و ناتوان درک نداشتند

مارو به جرم عشق هم دار زدند

چه طعنه ها مردم بیمار زدند

از جنس دوست داشتنمون ترسیدند

حقه به عشاق گرفتار زدند