از این هستم که می­بینم تو رو تو قابِ رویایی

از این هستم که می­بینم تو رو هر لحظه هر جایی

از این تکرار خوشحالم تو رو دارم تو رو دارم

محاله، تا دم آخر تو رو تنها نمی­زارم

تو هستی خونه آرومه تو هستی زندگی شادِ

ببین حتی تو شعرِ من به یادت خنده افتادِ

هوای خونه بعد از تو هَمش سردِ و بارونه

ببین این خونه بعد از تو یه جورایی زمستونه

اگه حسِ منُ و داری اگه تا صبح بیداری

اگه احساسِ قلبت رو به دستِ گریه میسپاری

بدون این خونه محتاجه نفسهاته نفسهاته

ببین این مرد بی­تابِ هوایِ خوبِ چشماته