تو این شبای بی ستاره

چشمات چراغه.غنیمت ماست

من عاشقم.گفتن نداره

از اولِ ترانه پیداست

تو این زمونه تو این هیاهو

کنج دلِ تو مرهم درده

تو اخرین پناهمی باز

وقتی که سوزه.وقتی که سرده

کاش این جهان بی سرانجام

آخر به چشمات ختم میشد

کاش میپریدم از یه کابوس

که قلب من تو غم نمیمرد

کاش واژه ها تنها نبودن

باهم از عشقت میسرودن

کاش دست به دست هم میدادن

تامعنی میشد با توبودن

کاش عاشقی حقیقتی داشت

پشت نقاب دل فریبش

کاش ادما تنها نبودن

• کاش دلامون میشد حریفش