توهم
تختم هنوز بوی تو رو داره
عکست هنوزم روی دیواره
فکرو خیالت حتی تو خوابم
دس از سر من بر نمی داره
بعد از تو خونه خیلی آشفته س
گوش از سکوت خونه کر میشه
دلتنگیام کمبود جا دارن
هر روز اتاقم تنگتر میشه
رو جا لباسی های بی انصاف
جا مونده تنها پیرهن آبیت
تصویر ذهنی از تو می گیرم
ست می کنم با شال سرخابیت
می بینمت گاهی کنار تخت
وقتی نشستی رو به آئینه
گاهی برای چای نوشیدن
می شینی با من پای شومینه
حالا نشستی روبه روی من
مثله قدیما داری می خندی
من درد دارم زخمیو تنها
با خندِهات زخمامو می بندی
.
با این توهم زندگی کردم
شاید عذاب عشق کمترشه
شاید تو دنیای خیال من
چشمات به حال من یه کم ترشه
میترا باقری
درود.خیلی زیبا بود ولایک @};- @};-
مریم اصلانی
درود بر شما از خوانش شعر زیبایتان لذت بردم موفق و پیروز بمانید @};-
علی ادریس زاده
درود.کار و فضای نرم و با احساس و شاعرانش رو دوست داشتم.لایک. =D> این دو بند به دلم نشست.شاد باشی @};- بعد از تو خونه خیلی آشفته س گوش از سکوت خونه کر میشه دلتنگیام کمبود جا دارن هر روز اتاقم تنگتر میشه رو جا لباسی های بی انصاف جا مونده تنها پیرهن آبیت تصویر ذهنی از تو می گیرم ست می کنم با شال سرخابیت
محسن سلج محمودی
لذت بردم @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن