شک میکنم به بوی بارونی

که بعدِ تو توی خیابونه

به هر کسی که میرسه از راه

به هر کسی که میمونه

شک میکنم به خوابِ تو توو برف

به بادی که موهاتو میرقصه

به خنده های تو رو این دیوار

به خنده هایی که توو این عکسه

از پنجره رد میشم…از دیوار

مثل یه روحی که پر از درده

پر میکشم تا توو اتاقِ تو

چرا اتاقت این همه سرده؟

میشینم و میبینمت آروم

از من نمیشه مبتلا تر شد

چشماتو بستی…خوابی دیوونه

زیبا شدی… بازم چشام تر شد

شک میکنم به اینکه خواب دیدم

وقتی جلوم اینجوری وایمیستی

من بوتو حس کردم، مگه میشه؟

سخته برام، باور کنم نیستی