وجودت چون پری در آب شفاف

زنند حور و ملک در محضرت لاف

تو سر تا پا گُلی؛ دستت شکوفه

در آغوشت بهارم کن، خوش انصاف!

فرزاد جهانبانی

سروده ۲۵۲