گلم بدون تو خیلی پریشونم
نبودت شده دلیل تنهایی
دلم میگه برگردم بهت اما
میترسم از غرور و رسوایی

همون غروری که زیر پا له شد
توو نیمه ی راهی که برگشتی
منو پیدا کرده بودی ولی انگار
هنوز دنبال خودت می گشتی

تو برگشتی و من جا موندم
رسیدم به ویرونه های ناچاری
همش بریدن بود بعد از تو
همش درد خنده های اجباری

هنوزم توو دلم واست جا هست
هنوز با فکرت زیر رو میشم
تو دوباره با خنده پیدا شو
من با غرورم روبرو میشم