« حضور »

ازت اونقـــــد دورم کــــــه به رویای تـــــــو میشـــــینم
بِـهـِم اونقــــدر نزدیکــــی کـــــه دوریتــــو نمـــــی بینم

چشـــــام بازه تو اینجایی ، مـــــــی بندم پشــــت پلکامی
واسه مـــن دیدن آســــونه ، تا وقتـــــی که تو چشمامی

تمــــام بودنــــــت شاید همیــــشه قسمـــــت مـــن نیست
تمام ِ مـــــن تویــــی،اینــکه – شبیــه بی تو بودن نیست

واسه مـــن فاصــله از تو ، حتی معــــناش دوری نیست
سکوت دلتنگیه محضه ، سکوت اسمش صبوری نیست

نمـــــی دونستم اینجـــوری ، وجودمامـــون یکی میشه
کـــه حتی توو نبودنهــــات حضــــورت واقعــــی میشه

توو آغـــوش منـــــی جاتـــــه که بودن با تو رویاشــه
خیالـــــت جاتو پر کرده ؛ کــــی توو دنیا ســر جاشه؟!!