تنها

کبوتر با کبوتر باز تنهاست
و قانون طبیعت از دل ماست

یکی را میدهد صد ناز و نعمت
و مجنونی که در رویای لیلاست

بنی آدم ز یک پیکر جداشد
طلاق لیلی و مجنون هویداست

همه مفهوم فرد و زوج دیدند
یک و دو، یک یک و دو، این معماست

صبویی از می و کشکول سائل
یکی مست و یکی پست این چه دنیاست؟

همه بازیگرند و عشق مرده
به زندان زنده مردن هم چه زیباست

چه ایهامی چه تشبیهی چه بیتی؟……
همین بس شاعر این شعر تنهاست

·

 

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/10334کپی شد!
830
۱۳