ماسک

پشت ماسک پنهونیم
توی ژل می پوسیم
ما کرونا که نه!
بدتر از ویروسیم!

دون دُرشتا دائم
منتظر می مونن
این دفه لای ماسک
یا توو ژل پنهونن

دونه ریزا ماییم
مَسته الکل رو دست!
ما چرا از ساقی
می خوریم هی رودست!؟

می شه حتی با ماسک
کشت آدم ها رُ
پشت اون قایم کرد
خیلی از کم ها رُ

آدمیت کم شد
مهربونی کمتر
عشقِ به آدم ها
شده کمتر تر تر!

یکی ماسکشو داد
شیمیایی شد مرد
یکی اما با ماسک
خون مردم رُ خورد!

وقتی زنده موندن
لنگِ یه ژل می شه
دیگه انسان موندن
خیلی مشکل می شه

واسه‌ی بعضیا
نون توی ویروسه!
توو عفونت اما
قلبشون می پوسه

این مهم نیس چونکه
آخورشون اینجاس
زندگی تعطیله
مُردگی پابرجاس

دون دُرشتا وَهمِ
ژنِ برتر دارن
از سر مردم کی
دست بر می دارن؟

#مهدی_دمیزاده

لینک کانال تلگرام اشعار :
@MehdiDamizadeh
https://t.me/MehdiDamizadeh

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/112480کپی شد!
421
۱