دایره
ترانه – دایره
یه مسابقه س که جنگه
تا ته ِ جنون دویدن
خط ِ پایانی نداره
یه سقوطه، نه رسیدن
آخرش بردن ِ باخته
مثّ رو غلتک دویدن
مث راه رفتن ِ درجا
مث توو قفس پریدن
گاهی از من میگذری تو
گاهی از تو میگذرم من
چرخ و واچرخای ِ پرسه س
راهُ دایره کشیدن
فرفرکهای توو بادیم
کی مارو دستش گرفته
یه کلاف ِ گم و درهم
مارو پابستش گرفته
واسه بیرون زدن از تنگ
دوتا ماهی باز میچرخن
گرداگرد شیشه ی عمر
به خیالت که می رقصن
تُنگ ُ با ماهی و جفتش
اگه بندازی به دریا
تنگه می میره ته ِ آب
اما ماهی میره بالا
ماهیِ تنگ بلوریم
محو رویای عبوریم
غرقه ی گنداب شیرین
تشنه ی دریای شوریم
تنِ این تُنگ ِ بلور ُ
بزنیم به روح ِ دریا
پرسه ی ِ دایره وارُ
بشکونیم به سمت ِ فردا
محمود ناظری