چشمک ستاره رو باور کن
وقتی که ترانه ها می میرن
گِریه ها دست ِ غمُ میگیرن
جای ِرفت و اُومَد ِ فرشته ها
اهل ِ دوزخَن که می یان میرن !
دنیای واروُنَه رُ میبینی
پُری از خالی ولی سنگینی !
سایه ها آفتابُ بیرون کردن
دنیارُ عینهو زندون کردن
همه جا وحشت ِکه قَد میکشه
مرگُ خیلی خیلی آسون کردن
اما باور نکن هر چی میبینی
نباید باورکنی که هَمینی
یه اسیرِ قفس ِ کوتوله ها
سوژه یِ اتل متل توتوله ها
باور ت بشه که شب تموم میشه
چشمک ستاره رُ باور کن!
باورت بشه کیلیدِ فردا
توی دستات ِ فقط لب تَر کن !
مشق آرزو رُ سرمشقت کن
بنویس چشمه رُ باور داری
تُو بیابون ِ نفس گیر ِ بَلا
بارون از دوتا چِش ِ تَر داری!
دِلِت ِ که عین ِ کوره میسوزه
آره خب خورشیدا سوختن دارن
واسه ی ِ روشنی ِ فرداها
شعله شعله داغ ِ دل میارَن !