مدیون
من یه مردِ عجیب و سیگاری
که حسابی به عشق مدیونه
تو زنی توویِ کافه با مردی
که میدونی دو روز مهمونه
من چشامو رو خنده هات بستم
تا که بُغضایِ لعنتی گُم شن
با صدایِ بلند خندیـــدی
تا صدات نُقلِ حرفِ مردم شن
کوچه هارو قدم زدم بی تو
غصه هامو یکم یکم خوردم
بعدِ تو اشتهام برگشته
یه دلِ سیر اشک و غم خوردم
دستِ اون تویِ دستِ نامردت
این هوا توو بهار هم سرده
چیزی از عشق تو نمی فهمی
اسمِ ماشینش عاشقت کرده
توو حسابی به عشق مدیونی
سر بِکِش قرص های چینی رو
خط هایِ رویِ گونه هات میگن
خط بزن عشقای قدیمی رو
توویِ خوابم ولی نمی خوابم
توویِ خوابی، چشات بیداره
سخته این عشق سهممون باشه
حالا که واسمون خطر داره
زندگی این نبوده عشقِ من
زندگی درد داشت، ویلسون* بود
با یه مغزی که پیر و فرسوده اس
عشقِ من! سخته که ادیسون بود
جورِمون رو کیا باید بِکِشن؟!
توو مخم هِی سوال میپرسه
جورمون رو بیا بِکِش ای عشق
ما دلامون به دستِ تو قرصه
زندگی دود کرد سیگارو
چون که درد و غمارو میدونه
من یه مردِ عجیب و سیگاری
که هنوزم به عشق مدیونه
#کامل_غلامی
*ویلسون : نام یک بیماری که موجب جمع مس در کبد، مغز، کلیه، چشم و سایر بافتها میشود