من که بی تو هر شبم یلداست
از دلم لخته های انار رنگ، پیداست

فالی از حافظ هر شب از آنِ منست
حیف که معنای دومش سوداست(مؤنث اسود)

بر مزار شعر، هر شبانگاه می گریم
مردمان تخمه ها شکنند و خنده پابرجاست

امشبم، معنی شروع زمستان است
هر چند آنچه بر ماست، همچنان از ماست

می نویسم شعر، کهنه دلم پیرتر شود
آنچه ماند از اینها، شاعری رسواست

حال این شاعر از تخلّصش پیداست
اثیری که در شعر فقط حال او شیداست.

م.اثیر.      ۱:۱۸.       ۹۴/۰۹/۳۰