مـــــــــــــــــــــــــسخ

.

من کی ام ؟ یه حسرتِ بی پایان ،

که تو این همهمه انکار شدم

کرم ابریشمیه طرد شده ،

مـــــسخ این جادویِ تکرار شدم

اون اسیری که اسیره خوابه ،

دیوارا رو تو سرش مـیچینـه

که تو کابوس غریبِ هر شب ، 

خوابِ پروانه شدن می بینه !!!!

من کی ام؟ یه آدمِ پوشالی ،

که خودم هم از خودم میترسم

یه مترسک تو ی باغِ متروک ،

که دارم با سایه ها میرقصم

من کلاغِ قصه ی این سفرم ،

کولی ی خونه به دوش خسته

خسته از فاصله های هر شب ،

تو ی این قصه های پیوسته

من همینم ، یه طلسمِ محکم ،

روی قفل ِ بسته ی این خونه

چهره ی مبهمِ من تو آینه ،

مثل گنجشکهای کور می مونه

توی این پیله ی سخت می پوسم ،

من به پای حسرتم میشینم

من تو کابوس غریبِ هر شب ،

خواب پروانه شدن می بینم !!!!