تالار مرگ
-تالار مرگ-
باحسرت تو سالن قدم میزنم
شاید فکرت این دردو آروم کنه
باید بی صدا تو خودم بشکنم
نباید کسی روی من زوم کنه
چشام خیس خیسِ،نمیبینمت
دارم دائما بغضمو میخورم
میدونم مقصر نبوده کسی
من از دست این زندگی دلخوردم
تو میرقصی توی لباس عروس
با تاج نگین دار روی سرت
تو میرقصیو توی ذهنم همش
عوض میکنم جامو با همسرت
یکم مشکله اینو باور کنم
که اون لعنتی مرد آیندته
دارم جون میدم وقتی میگن بهش
چقد نو عروست برازندته
ببین توی این زندگی بخت من
با رنگ دو تا چشم تو ست شده
خدا هم محلم نمیزاره چون
تو این وضعیت محو رقصت شده
تو میرقصی توی لباس عروس
با تاج نگین دار روی سرت
تو میرقصیو توی ذهنم همش
عوض میکنم جامو با همسرت
((علیرضا روغنی زادگان))
سعید تهرانی / سعیر
علیرضای عزیز سلام بعد از کار « جوونیم » که ازت خوندم ، این ترانه رو هم خوندم بسیار روون و زیبا بود ، البته در چندین بیت قافیه رعایت نشده ( سرت - همسرت ؟ ) و ( میخورم - دلخورم ؟ ) که البته چون ما اینجا کارها رو به نام ترانه می خونیم ، میتونیم بگیم قافیه ها سماعیست و مشکل برطرف بشه . آیندته و برازندته بسیار زیبا و بجا بود ، لذت بردم . اما ای کاش در انتها نتیجه ای حاصل می شد و ترانه به سرانجام می رسید !!!!! در کل کار قابل تحسینی خوندم مانا باشید
کامبیز جمشیدی
سلام جناب روغنی زادگان تبریک می گم کار بسیار زیباییه . لایک تقدیم خودتون و کار زیباتون
علی اصغر شریفی
ترانه زیباتون رو در خانه ترانه شنیدم. خیلی خوب بود و استقبال خوبی هم ازش شد. فقط بنده هم پیشنهادم اینه که نقد آقای علیشیری رو جدی بگیرید و یه پایان بندی خاص و ویژه به کارتون اضافه بکنید. باز هم تبریک میگم بهتون. انشالله اینجا بیشتر از شما بخونم. *موفق باشید*
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن