عشــــــــــق هم افتاده از اون اعتبار
مثلِ نرخِ نــــــفتِ زیـــــــرِ چِلْ دلار
لایِ این چَنْ شنبـــــه ها مدفون شدم
خسته م از این زندگـــــــیِ زهرِ مـار

بااختــــــــــم از روزِگارم مُفت مُفت
گاوِ من زاییـــــــده عمری جُفت جُفت
زندگی هم سیــــــــره این روزا ازم
هر چیـــــو باید به من می گُفت گُفت

عشق و صبر و مهربونی کااشتـــــم
پایِ عشقــــم رفت…هر چی دااشتم
از زمیــــــــنِ شـــوره زارِ روزِگار
درد و آه و بی کســــی بردااشتـــم

اونقَدَر غــــــم توی حالم کاسبـــــه
خُمـــس هــــم رو غصّه ی من واجبه
هر کس و هر ناکســــــی زخمم زده
بس که این احســــاسِ من بی صاحبه

تُف به بعضی آدمایِ…بگــــــــذریم
مردمِ جایِ خــــدایِ….بگــــــــذریم
هیــــچ کس پُشْ صحنه ی ما رو ندید
خسته م از این طعنه هایِ….بگـذریم

شرحِ حالم قصّـــــه یی طول و طویل
غصّــــه ها صد لشکرن،من یک”عقیل”
روحِ مــــن یه گمشـــــده تویِ “مِنا”
قلبِ من افتــــاده زیرِ جرثقیـــــــل

من بدهکارم همیشه بــــــــــه غما
تازه مــــــی فهمم که دل یعنی رُبا
گفتنش مرگ و نگفتــــــن هم عذاب
بغضِ من این ترکشِ روی نُخــــــا(ع)