و هم چنان چند سالی هستش که از دوران تحصیل دبیرستان رضا آمپر میگذره و با این تکست خواستم دوران تحصیلم رو تداعی کنم …

اینجائه دبیرستانم

که قلب آمپر براش تپید امسالم

که دوباره بیادش مثه وارثی که افتاده دنبال میراثش

دو بال ایمانش

به رپ ازین مدرسه حس پروازو گرفت

توی سینم وسعت واژه ها مثه دریاست و شگفت

که همرامه می سازه شعرو میده جنس الماسو بهت

تفریح نی کارم

مدرسمو خاطراتم

درس منو خواسته هامم تشویقی دارن

بله همکلاسی

بعد درس فارسی

وعده زنگ بازی

رپ و گنگ لاتی

آرزوی پزشکی تو وکالت انسانی

حکایت امسال نی

شکایت حسابی

بچه های نرم افزار از رتبه هاشون

ولی بالاخره دانشگاه رفتنو مادر ریخت آبو پشت پاشون

هر مدرسه مثه این داشته دانش آموز زیادو زیباو زشت بش گذشته

خط خطی دیواراشو تختش

ولی عشقش گذشته

تا که کسی بشی بزرگ

اونو نگا واسه تو خوشحالو از غرور به تو چشمش پر اشکه