قرار نبود قهر کنی/ قرار نبود گریه کنی/
مگه قرار نبود فقط/ شادی بهم هدیه کنی
یه شاخه ی خشک بودم/ بهار شدی و جون دادی
گم شده بودم از خودم/ راهو بهم نشون دادی
میخوام که بازم از چشات/ شعر محبت بخونم
میخوام که لبخند بزنی/ بگی همیشه می مونم
دلم نمیخواد که تو رو/ از بقیه جدا کنم
دلم نمیخواد شادی تو/ به پای عشق فدا کنم
تردید دارم که تو هم/ عاشق زندونت بشی
تردید دارم مث من/ راضی بشی زجر نکشی
کاشکی می شد که عاشقی/ اسیر و زندونی نداشت
کاشکی می شد که عشق تو/ پا توی قلبم نمیذاشت
نه اینکه خسته ام ازت/ نکه نمی میرم برات
فقط میترسم که غمام/ پا بذاره تو شادیات