می خواستــــــــم برای تو شاعـــــــــــــر بشم
تو رو با یه دیوان شعــــــــر ، وصف کنم
تو رو بر فراز الفبای فارسی
یه دنیا عشق و با تو معنــــــــــــــــا کنم.

می خواستــــــــــــــــم برای سایه بونت
یه وقتایی که غم می بارید
یه کلبه با سقف کلمـــــــــــــــات خوب
با یه پنجــــــــره روبروی شعــــــــــر
برای آرامش تو بســــــــازم.

تو رویایــــــــی بودی که تمومی نداشت
منو بهترین مــــــــــرد دنیا می کرد
هوای نفس های من رو داشتی
که جز در هوای تو آروم نشم.

دلــــــم با تو یک وابستگی عمیق داشت
مث هجوم دلتنگی به وقت غروب
هوای حواسم به بدراهه نبود
تو پر کرده بودی تموم فضای دلم رو.

می خواسـتــــــــــــــم واسه استقبال تو
برای ورود به آغوش خیسم
هزار و سیصد و هفتاد بار بنویسم…
تو رو تا نهایت ، دوستت دارم .