بی گناهان
بی گناهان
دوتا گربه ی سیاه سر کوچه نشستن
شیشه ی همسایگی ها رو شکستن
خونه کردن پشت لونه ی کبوتر
دوتا گربه ی سیاه کوچه رو بستن
آسمون ابرهای تیره ش و آورده
می باره رو سر مردم بارون جدایی ها
کوچه مون خالی شد از نگاه نور
سر کوچه مون نوشتن کوچه ی تنهایی ها
سایه ی چتر درختها بی رمق
دیگه هیچ سایه ایی نمیشه همسایه
همه جا بانگ سکوت به گوش رسد
دیگه هیچ شعری نداره آرایه
نذاری پا توی کوچه دل من
دوتا گربه ی سیاه سر کوچه نشستن
وای به حال اون کبوتر که ندیده
گربه ها زدن شیشه شون و شکستن
هیچ کسی نمونده باشه پناه کوچه مون
کوچه ی تنهایی ها شده غریب و بی پناه
آدما دست فرارشون به راست
وای به حال اون کبوترهای بی گناه
ناهید ملکی
سلام اقای علیزاده ترانه با احساس و متفاوت بود ولی همونطور که دوستان اشاره کردن وزنش دائم تغییر میکرد و این باعث میشه با ترانه اون جور که باید ارتباط نگیریم @};- @};- @};- موفق باشید @};-
وحیدی(سورمه)
سلام آقای علیزاده ترانتون احساس زیبائی توش نهفته بود ولی وزنش به نظر من مشکل داشت اما انگار یادمه فرمودین که روی یه ملودی خاصی که در ذهنتون هست ترانه رو می نویسین که واقعا اگه این طور باشه نمیشه ایرادی روی این مسئله گرفت البته ترانه های من هم پر از ایراد وزنیه لایک ۱ تقدیمتون @};- @};- @};- @};-
تهِ کدوم مسیر،سرِ کدوم مزار؟
بامن بمان
امسال، سال منه ☃️
آوازِ قو
فرشته بودن