زرد کهربایی…
بدجوری عاشق اون مَــردیـَم،که چشای جادوییش میخنده
چشم دنیا بسته میشه روی من،وقتی چشماشو رو من میبنده
بدجوری عاشق اون مردیم،که تولدش توی ِ پاییزه
خیلی وقته با منه اما باز،تا میبینمش دلم میریزه…
بدجوری عاشق اون مردیم،که چشای جادوییش جذابه
دوس دارم اون نفسای گرمشو،وقتی توو آغوش من میخوابه
بدجوری عاشق اون مردیم،که اگه تب بکنه میمیرم…
چیزی از غصه نمیدونم من،وقتی دستای اونو میگیرم…
بدجوری عاشق اون مردیم،که همه دلخوشی ِ دنیامه
غرق لذت میشم اون وقتایی،که میبینم همه جا همرامه
بدجوری عاشق اون مردیم،که واسم درست مثه فرشته هاست
وقتی که دست من و میگیره،انگاری دستم توو دستای خداست…
بدجوری عاشق اون مردیم،که کنارش پاییزم رویاییه
چی بگم از اون چشای خوشگلش،چشم یارم زرد کهرباییه…
بدجوری عاشق اون مردیم،که شده شاه داماد ترانه هام…
من شدم بانوی لحظه های اون،خیلی وقته اون شده ماه شبام…
بدجوری عاشق اون مردیم،که به عشق اون فقط میخندم
بهترین دلیل شادی منه،گاهی وقتا بش میگم لبخندم…
بدجوری عاشق اون مردیم،که واسش از چشم من شعر میچکه
که همیشه من هواشو دارم و،واسه من توو همه دنیا تکه…