نمی دونی دنیام بدون تو
مثل خونه ای متروک میمونه
ترانه ای رو که یه دیوونه
با صدایی گرفته میخونه
باید میدیدی وقتی که رفتی
چه جوری دنیا سرم آوار شد
گل نیلوفری که دوست داشتی
تو فصل شکفتن گل خار شد
باید میموندی مهمون قلبم
تا دنیا برام زیبا بمونه
این صدای گرفته برامون
بازم دوباره از عشق بخونه