یه شب ..

یه شب که بارون زده بود ..
به تن ِ جاده های پیر..

یه دل ..فراری شده بود..
یه دل ِ عاشق و اسیر..

کورسوی امیدو میدید..
توو وحشت ِشب ِ فرار..

یه پاره تشویش شده بود ..
توو لحظه های بیقرار..

دل که میرفت .. اَمون نداشت..
رفتن اون ..بمون نداشت..

ربط ِ به دیگرون نداشت..
دیر شده بود ..زمون نداشت ..

نوبت ِ عاشقی رسید ..
دل ..پی ِ آرزوش دوید..

خوب و بد و دیگه ندید..
صدای قلبشو شنید..

نه عاره ..نه ننگه دیگه..
سنگ نیست ..
دله..
تنگه دیگه..!

تنگه برای یه نفر ..
نمیمونه ..میره سفر..

میره تا رویاهای ناب..
میگذره میره از سراب ..

میره به امید خدا ..
تا ته و تووی ِ ماجرا..!!!

https://www.academytaraneh.com/88845کپی شد!
1274
۴۴