رگ خواب
می دونی ظریفم می خوای نشکنم
صدات پیش من کاملا آرومه
کسی منکر قدرتت نیس ولی
دوتا نقطه ضعفت زیر ابرومه
چشام دفتر شعر و احساسمه
تو این دفترو خط به خط ازبری
غرورت رو آسون می ریزی به پام
با اینکه می دونی که ازمن سری
من از جنس برفم تو تابستونی
توو دستای تو آبه آبه دلم
رگ خواب من توی دست توئه
آخه پیش تو بی نقابه دلم
نقابی که پیش همه می زنم
فقط ژست شیک پوش خودخواهیه
تو میدونی که زیر این جلد چرم
یه دفترچه ی کهنه ی کاهیه
منو سفت و محکم بغل کن گلم
بذار استخونام همه له بشن
بگو کابوسایی که ما بین ماست
برن محو شبهای پر مه بشن
اگه تو نباشی توی زندگیم
دیگه شاعری کردن علافیه
تموم ترانه م بذار شخصی شه
همین که تو دوستش داری کافیه