یه روزی من بی تو تنها

               میون کوچه غم ها

 می گذری تو از کنارم

                    نمی دونی بی قرارم

دیگه مهتاب نمی خونه

                   لالایی واسه ستاره

 واسه ی خاطر بارون

                   آسمون هم نمی باره

دیگه آفتاب نمی تابه

                   روی بوم خیس احساس

دیگه اشکی نمی باره

                   واسه ی دل بیچاره

من و تو چقدر غریبیم

                 مثل شبنم واسه گلبرگ

 ما دو تا چه دوریم از هم

                مثل مرهم واسه ی زخم