غزل و ترانه ها همه تکراری شده
دیگه عشق و عاشقی پوچ و سرِ کاری شده

قلبها از عاطفه خالی شده
توی شهر ما چه جنجالی شده

الکی چقد به هم، ما تعارف می کنیم
همچی که پولدار شدیم،نم نمک پُف می کنیم

دل یه سازی می زنه،زبونمون ساز دیگه
کاش یکی پیدا می شد،می خوند یه آواز دیگه

تا کِی از غصه و از درد بگم
تا کِی از روزای پاییز و شب سرد بگم

یه جا زلزله یه جا سیل میاد
یکی خوشحاله ازینکه براش ایمیل میاد

همه حرفا الکی،وعده ها دروغکی
همه چیز تکراری،عشقها هم آبکی

وقتی یه غنچه هنوز وا نشده پژمرده
وقتی این همه جوون،پیر می شن و دلمرده

وقتی بلبل تو قفس نمی خونه
تو دلش حسرت پرواز می مونه

وقتی آجر رو آجر بند نمی شه
غم نمی ره و یه لبخند نمی شه

وقتی از غریبه ها نه، یه رفیق
سالها همخونه بودی،خوردی تیغ

بقول عباس آقا
( ای خدا معنی زندگی چیه/اونیکه راضی و خوشبخته کیه)
(وقتی سرنوشتمون تنهاییه/وقتی مردن واسمون رهاییه)
(وقتی از اول اشنا شدن / تو دلا دلهره ی جداییه )
(ای خدا معنی زندگی چیه/اول و اخرش آوارگیه )
آقای عباس مقدم

چی بگم از کی طرفداری کنم
دیگه بسه حرف،باید کاری کنم

(وایسا دنیا وایسا دنیا من می خوام پیاده شم)
تک و تنها بمیرم حادثه ی این جاده شم.