تنهانذارشبهاموتا،بی ماه تنهاترنشم
که بی توباچاقوی غم،هرشب خودم رومیکشم

تنهانذاراحساسمو،تاحس کنم هرشب تورو
دلتنگیاروجانذار،دل رو نبرباخود،نرو

وقتی توهستی زندگی،مفهوم زنده بودنه
بعدتوزیباهرنفس،تقدیرتلخه مردنه

بایدتوباشی تاخدا،به سجده مجبورم کنه
ازخوبی دنیای تو،ازبدشدن دورم کنه

وقتی که حتی مرگ هم،پیش تو زانو می زنه
بایدغرورلعنتی،درراه عشقت بشکنه

ازالتماس وخواهشم،گوش فلک کرمی شود
تنهانذاراحساسمو،آیینه پرپرمی شود