تموم آرزوم اینه که چشمات روبروم باشه

تموم غصه و دردا تو دستام مثل موم باشه

چقد سخته ببینی که تموم دلخوشیت رفته

چقد سخته که فرداها واست کابوس شوم باشه

می خواستم روبروم باشی برات این شعرو بنویسم

همیشه پیش تو بودن قشنگه آرزوم باشه

می خوام از روی لبهای قشنگت شعر بردارم

ولی حالا نبودن هات یه عقده تو گلوم باشه

ولی نه ، قول دادم من بمونم تا ابد پیشش

کسی که آبروش باشم کسی که آبروم باشه

یه شب میذاره و میره و دیگه بر نمیگرده

بذار تا شعر ِ بعد از اون همیشه ناتموم باشه