مازندران
مازندران ، ای بهشت آسمونی
مازندران ، دشت پاک ِ مهربونی
چون همیشه خسته ای از ظلم دیروز
مازندران جاودان باشیو پیروز
روی هر گوشه ی خاکت لاله زاره ، لاله زاره
موج دریا هنوزم یه بیقراره ، بیقراره
بوی بارون میده اون لباس کوچه
تو زمستونم تنت روییده غنچه
ای تنیده از زمین مانند البرز
ای همیشه استوار مث ِ دماوند
سنت ِ ببر ِ شکست نخورده ی تو
اسم مازیار* بودو زندون ِ بی بند
چشم طالب* اگه زهره رو ندیده
ولی از شهر غریب عشق تو داره
انگاری بغض امیر پازواری*
عشق لیلا رو تو شعرم جا میزاره
بوی نارنجو چنار قد کشیده
طبرستان* خود ِ عشقی خود ِ عشقی
کفنم خاکتو دور خود پیچیده
طبرستان خود ِ عشقی خود ِ عشقی
چون همیشه خسته ای از ظلم دیروز
مازندران جاودان باشیو پیروز
.
.
.
طبرستان : نام قدیم مازندران
مازیار: شاهزاده ی طبرستان که در راستای شورش خرم دینان قیام کرد
در واقع این قیام یک نهضت روستایی بود که زمینه ی ضد فئودالی و ضد عربی داشت.
امیر پازواری : معروف به شیخ العجم و امیر الشعرا از شاعران مازندرانی دوران حکومت صفویان است که به زبان مازندرانی شعر می سرایید.
محمد طالب آملی(زاده ۹۹۴ – ۱۰۳۶ هجری قمری در آمل) متخلص به طالب،معروف به طالبا و ملک الشعرا،از شاعران سده یازدهم هجری قمری می باشد.