یه ربع دیگه …
« یه ربع دیگه … »
پـُـرم از هیــچ احســاس قشنگــــــی ؛
یه مشــت دیروز محو و خاک خـورده
تهـــاجم هـــــای بارونـــی ِ بغـــضـــی
کــه بـازم رو بـــــه تنهـــاییــــم اورده
حوالیهام فریاد سکوته!
لبــــم بـــه گفتنـــی هــــا پـا نــــداده !
غمـــه حکاکیای چهــره ای کـه
لبـــش به واژه هـــــا بـــی اعتمــــاده
غـــرور – دلــنازکـــه وقــتی خیالــــت
به جــز مــن با کــسی قاطــی نمـیشه
تبسـم هــای مصــــنوعیمـــو کـُـشـتن
کـی گفــته اشـک – افـــراطی نمیشه؟
تمـــومـی داره دلـــواپس نبــــــودن !
به من بازی توو این نقـش ـم نیومد!
دلیــل محکمی پشته چشامه
که باز از” ثانیه گردون” جلـو زد؟!!
تمــــوم ِ مــن شده این انتظـار و …
تمــــوم ِ تو؟! … نمیدونـم ! نگفتی !
دلـم تنگه ؛ نپرس انـدازشو … نه…
بقــدری هســـت که – یادم بیفـتی !!
یه ربــع ِ دیگـــه هــم بایـد بشــینم !
به عمـــق کوچـــه بازم مـات ِ مــاتم
چقــــد دیره … ولـــی عیبـــی نـداره
یه عمره که یه ربعه چشم به راتم !