قصه ی جبهه (نوستالژی جنگ)
با من از ..غروب ِ سرخِ یه نَفَس ..
که پُراز ..هجوم ِ دلواپسی بود..
با من از ..طلوع ِ احساس ِ شرف ..
که شکست ِ ..غربت و بی کسی بود..
بامن از ..روزای ِ رفته ای بگو ..
که "من" و " تو " رو ..شبیه ِ "ما" میکرد..
دیگه بین ِ .." من " و "تو "..مرزی نبود.. !
به یه چشم ..خدا ..مارو نگا(ه) میکرد..!
خدا ..مارو ..میدید از توو آسمون ..
چه هواها ..که نبود.. توو سرمون ..!
چه صداهایی ..که قلبا ..نشنید..!!!
چه ندیده ها ..که چشمامون ..ندید..!!!
معجزه ..ورق میخوردو برگ به برگ ..
طعم ِ زندگی میداد..کابوس ِ مرگ..!!!
رنگ ِ رویا ..میشد آخرین نَفَس ..
مثه پروازِ ِ کبوتر از قفس..!!!
قصه ی جنگ و نبردو جون ..نبود..
قصه ی جبهه ..قمار ِ خون ..نبود..!
قصه ی ..آبی ِ گنبد ِ کبود..
عاشقونه ی ..خدا و بنده بود..!
رنگ ِ سبزِ ..باغ ِ آمین ِ دعا..
رنگ ِ سرخ ِ ..خون ِ ریخته ی ِ خدا..!!!