همه رفتن از پیشم این روزها /// مثه جاده ای بی مسافر شدم
تو هیچ وقت نخواستی بفهمی که آه /// من از درد عشق تو شاعر شدم
به لبخند پوچم توجه نکن /// که یک عمره با خنده غم میخورم
بیا ..بعد از این حرف حرف توئه /// به هر چی که خواستی قسم میخورم

چه شبها که دور از تو چشم انتظار /// با این بیکسیم سوختم ساختم
شکایت ندارم آخه حقمه /// که هیچ وقت تو رو خوب نشناختم
منو تو درختای یک مزرعه /// ولی شاخه هامونو آفت گرفت
نه دست زمونه..نه دوری..تو رو /// ازم این غرور کثافت گرفت!

چقد سخته باور کنم نیستی /// حضورت واسم مثل رویا شده
بدیهامو لطفا فراموش کن /// ببین پشتم از رفتنت تا شده
من از حس و حالی که درگیرشم /// از این گریه ها خنده ها راضی م
فقط کافیه تا جوابی بدی /// بگو من کجاهای این بازی م؟

محاله که چیزی به جز رفتنت /// منو غرق در اضطرابم کنه
تو باشی نمیترسم از سرنوشت /// بذار تا که دنیا جوابم کنه
میگن زندگی مثل یک بازیه /// تو رفتی و من بیتو بازنده ام
دیگه خاطراتت رو از من نگیر /// که من با همیناس هنوز زنده ام

قدم تند بردارو غفلت نکن /// که راهت درازه به شب میخوری
اگه مثل من ساده باشی یه عمر //// از این (گرگ مردم) رکب میخوری

(۱۳۹۳/۵/۲۲) عباس مقدم