خروس
خروس بی محل داریم ، نشسته بام کوچمون
تو لحظه های روز وشب ، آوازه خوان خونمون
***
خروس دم سیاهِ ما ، بال می زنه وقت دعا
چشاش می بنده ناگهان ، صداش می پیچه تو هوا
***
وقت نماز وقت سحر ، می خوابه بیدار نمیشه
نم نم بارون که میاد ، یه قطره غمخوار نمیشه
***
سلطان و شاه خونمون ، ستم می باره از چشاش
پر می کنه مرغ محل ، نوک می زنه رنگ لباش
***
قفس نداره این بلا ، تاجشُ جور جور می کنه
بال می کشه روی زمین ، دشمنش دور می کنه
***
تو قصه های شاد و غم ، حرف خودش می پذیره
خنده و گریه های ما ، تو خاطراتش می مـــیره
جاسم ثعلبی (حسّانی) ۲۰/۰۵/۱۳۹۳ / ۲۰۱۴-۰۸-۱۱